Seni Görüyorum…

Türk Dil Kurumu Sözlüğünde “Görmek” kelimesi iki farklı anlamı karşılar:

1. Göz yardımıyla bir şeyin varlığını algılamak, seçmek.

2. Anlamak, kavramak, sezmek.

“Seni Görüyorum” ifadesindeki “görmek” kelimesi, sözlükte açıklanan bu iki anlamı da kapsar.

Seni Görüyorum:

Öncelikle senin varlığını, diğerlerinin arasından seçiyorum ve algılıyorum; sonra seni tüm varlığınla kavrıyorum, anlıyorum.

Zuhal Baysar Resimlerinde “göz yardımıyla algılamak, seçmek, anlamak, kavramak” eylemlerinin hepsi dondurulmuş bir anın içinde olup biter. “Görmek” kavramı benim için resmini yaptığım kişinin yaşamsal gerçekliğine girmek anlamı taşır.

Ben resimlerine yaşamdan aldığı küçük notlar gözüyle bakar. Bu küçük notlar, bize yaşadığımız bir anı gösterir. Bu “an”lar, genellikle de üzerinde çok düşünmeden yaşayıp bitirdiğimiz küçük zaman parçalarıdır.

Sanatçı bu önemsiz “an”ları kovalar. Onları büyütüp öne çıkarır, onlara estetik bir değer yükler. 2 metrelik bir tuvalde yaşamın önemsiz görünen bir anı ile karşılaştığımızda şaşkına döneriz. Çünkü şimdiye kadar öğrendiğimiz bütün bilgilerle ters düşen bir durumdur bu. Önem atfedilen şeyler büyüktür; oysa arkadaşlarıyla su altında şakalaşan bir çocuk, suda gözlerini açmış bize bakan bir yüz neden önemli olsun? Ya da yine tuhaf bir perspektifle hiç de çekici olmayan bir şekilde kadraja yakalanmış bir kadın neden bu kadar önemlidir?

Ancak Zuhal Baysar için bu anların sakladığı gizem her şeyin başında gelir. Bu rastlantısal anlarda insana ait olan bütün iç dünya kendini gözler önüne serer. Sanatçı da yakalayabildiği bu manzaraları, anlardan okuduğu gerçekleri resim diline çevirir. “Seni Görüyorum”, Baysar için insana ait yaşamdan bir karenin derinine inmek, onu görünür kılmak, varoluşuna estetik bir anlam kazandırmaktır.